రచన.  క్రీ.శే.కొరటమద్ది నరసింహయ్య గారు,

దీపావళి అమావాస్య నుద్దేశించి వ్రాయ బడింది.

                         అమావాస్య నవ్వింది

అమవస నిశిలో
లెక్కలేని చుక్కల రాశిలో
మౄగ్యమైన శశికల కోసం
నా కన్నులు కలియ జూచినై
నా ఎదను కలచివేచినై

రాని రేనికోసం
కలువరాణి పరితపించింది
తీయని బాధతో
తీరని బాధలతో
సొమ్మసిల్లి పోయింది

అంతా అంధకారబంధురం
మర్మం తెలియని ప్రగాఢతిమిరం
కలువల వెతతో నిండిన కజ్జల సంద్రం
అంతు తెలియని విధాతృకృత్యం

ఈ అందాల శరత్తులో
జగత్తును  ముంచెత్తిన ఈ తిమిరం ఏమిటి?
దీని మర్మం ఏమిటి?
ఆలోచన సాగలేదు,
అంతుదొరకలేదు,
అనుమానం తీర లేదు,

అల్లంత దూరాన
ఒక దీపకళ్క మిణుకు మిణుకు మన్నది
ఆకాశాన ఒక మెరుపు తునక తళుకు మన్నది
నా ఆలోచనలకు అడ్డుకట్ట వేసింది

ఒక దీపం దీపావళియై
ఒక మెరుపు తటిల్లతమై
నిశియంతా నిండిపోయినై
వెలుగుల పాలవెల్లిలో
ఆకశమంతా నిండి వైచినై

విరహిణియే కలువ బాల భ్రమసి పోయింది
దాని శరజోత్స్న అనుకున్నది
రేకు విచ్చి చూచింది
నిజం తెలిసి నవ్వింది

ఈనవ్వుల వెన్నెలలో
అమవసనిశి నిండింది
అమావాస్య నవ్వింది

విరోధికృత                    

                 
దీపావళి.

26/2/2014.